RikiTikiPodróżniki

Podczas wycieczek po Maderze pojawiają się pytania. Zebrałam ich troszkę. Czy można pić wodę z kranu bez przegotowania? - Raczej tak, ale warto zapytać na recepcji hotelu.  Skąd czerpią wodę? Wyłącznie z deszczu. Na północy często pada, woda jest transportowana siecią kanałów, lewad, które budowano 100 lat temu, ale nadal są czynne i funkcjonują.  Czy Maderczycy maja uniwersytet? Nawet 3, ale studia medyczne tylko do licencjatu. Raczej humamistyczne. Sa płatne tak studia prywatne, jak i państwowe. Zreszta podobnie jak slużba zdrowia.  Czy na Maderze są oczyszczalnie ścieków? Jest ich kilka, przy każdej większej miejscowości. Wyspa liczy 250 tysięcy mieszkańców, ale pamietajmy, że liczba turystów rośnie. W 2023 ma to być już 4 milony.  Skąd mają energię? Na Maderze są zarówno wiatraki, jak i hydroelektrownie, widać nieco fotowoltaiki. Obok Camara de Lobos jest też niewielka strefa przemysłowa z elektrownią i cementownią. Połowa energii pochodzi z źródeł odnawialnych. Wykorzystują gaz i

Parę zakątków, które odwiedziłam po zachodniej stronie wyspy. Wycieczka Zachód Madery w kilku obrazkach+ poniżej. Polecam.  Camara de Lobos - atrakcyjna wioska rybacka z niewielkim portem, bardzo urokliwe miasteczko, które odwiedził Winston Churchill. Kiedyś pełno było tu fok mniszek (lobos): dziś są tu rzadkością, a swoje siedlisko mają w chronionym morskim rezerwacie na Islas Desertas. Obowiązkowe zdjecie z pomnikiem Churchilla i punkt widokowy ponad miastem na klif Cabo Girao. Absolutnie obowiązkowy punkt programu na Maderze. Można dojść pieszo wzdłuż morza, może nie plażą, ale trasą pieszą, klifami (kostka, asfalt). Jakieś 6-7 km z Funchal. Zależy jak położony jest hotel.  Cabo Girao - 589m, jeden z najwyższych klifów w Europie. Od tego roku płaci się 2 eur za wejście na szklaną platformę sky walk. Co prawda szkła jest z 5 metrów, ale widok fajny. 20 minut starczy. Dojazd autostradą z Funchal to 30 minut.  Ribeira Brava (Dzika Rzeka) to miasteczko z pięknym zabytkowym kościołem świ

Madera, ogród Atlantyku, jest bez wątpienia Mekką botaników. Żyzna gleba wulkaniczna i klimat pozdwrotnikowy tworzą tu unikalne warunki do rozwoju roślin. Co prawda część wyspy pokrywają tu eukaliptusy, ale to świeża sprawa. Nasadzenia pojawiły się po pożarach, bo te rośliny szybko wgryzają się korzeniami w glebę. A ta jest na Maderze wyjątkowo niestabilna. Niemniej eukaliptusy są łatwopalne. I już dzisiaj były tego efekty. Jakaś droga była zamknięta z powodu ognia.  Jadąc licznymi dziś drogami szybkiego ruchu powstałymi po tym jak Madera weszła do Unii Europejskiej (teraz mają 180 tuneli, najdłuższy ma 3 km), obserwujemy bogactwo kolorowych roślin. Bugenwille, kwitnące kufliki, sterlicje, całe zbocza mienią się intensywnymi kolorami. Wkrótce zima: właśnie zaczęły kwinnąć aloesy.  Słynna agawa łabędzia szyja zakwita w wieku 7-8 lat i potem obumiera. Na wyspie mamy 100 odmian agawy. Często widać też araukarie, zwykle rosną pojedyńczo i dominują nad niższymi partiami krzewów, kaktusów i