Francja: Kanikuły

-

Niby tylko 31 stopni, ale człowiek na lądzie, a mokry jakby wyszedł z wody. Męczące to lato francuskie, choć chyba to lepsze od burz czy zimna. Podjadam lody mango i marzę o prysznicu. Tłumów na Lazurowym Wybrzeżu nie ma, choć może i są, ale poukrywane w klimatyzowanych pokojach. W tym tygodniu w zatoce Cannes się pojawiły 2 ogromne statki z jakimiś 5000 pasażerów każdy. Było to widoczne w ciasnych uliczkach stolicy francuskiego filmu. 

Coraz trudniejsza jednak jest sytuacja z suszą. Dzisiaj było wietrznie. Wracając do hotelu musiałam zawracać, bo wjazd na autostradę blokował pożar może 2 km pobocza wzdłuż drogi. Zapytałam zatem jaka jest sytuacja na Korfu i dostałam od koleżanki takie zdjęcie... 


U mnie naprawdę nie było dramatu, choć ogień było faktycznie widać z wzgórz St. Paul. Nie to co Rodos, Turcja czy Grecja. Nagłówki zapewne jednak ustawią Lazurowe w jednym rzędzie z powyższymi. 

Unikając upałów biegam o 4 rano. Dzisiaj 15km. Aż z La Bocca do końca Croisette. Warto było wstać o świcie. Pusto. Chłodno. 



Komentarze

  1. Anonimowy27 lipca 2023 23:32

    A teraz wracamy z Panią Anią do Polski i jest 16 stopni i deszcz. Już tęsknimy za Gorącą Francją.

    OdpowiedzUsuń
  2. Anonimowy28 lipca 2023 23:42

    Pani Aniu, wycieczka była bardzo udana, dobrze zorganizowana, każdy dzień obfitował w wiele wrażeń. Lazurowe Wybrzeże zachwyciło, oczarowało i zostanie w pamięci na długo... Dziękuję za ogrom wiedzy przekazanej w interesującej formie, humor i ciekawostki o zwiedzanym regionie oraz z miejsc, przez które przejeżdżaliśmy. Do zobaczenia w przyszłości na jakimś objeździe :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Brazylia: Karnawał w Salwadorze

-
Obraz
Ja i impreza masowa, czyli kipiąca energią plątanina rąk i nóg, nurzanie się w gmatwaninie spoconych ciał, nieobliczalny tłok Salwadorczyków? Capital Afro Carnaval 2024! Litości! Jednak od karnawału się wymigać nie dało, zatem jestem.  Kierowca wysadził nas pod pustawym Mercado Modelo koło 19h. Z daleka słychać dudnienie. Oj, dzieje się! Na środku ulicy pląsa dziewczyna przebrana za pannę młodą. Za chwilę facet błaznuje z mikrofonem i wygląda przez ramkę z telewizora... robi wywiady. Nie, nie dla telewizji czy radia, przebrał sie za "gościa z okienka". Tęczowe biustonosze więcej odsłaniają niż zasłaniają, koronkowe sukienki, pióra i szalone fryzury. Liczy się oryginalność. Peruki, kapelusze, dziwne buty, zabawne skarpety. Kolejka do windy, sprawdzanie jak na lotnisku, panie osobno, panowie osobno. Tłum. Już mi słabo. Właśnie się zorientowałam po co hotele rozdają prezerwatywy...  Na górze, na starym mieście Salwadoru muza z głośników, z pięć profesjonalnych scen, poza tym jeż
Czytaj więcej

Brazylia: Ale kolory!

-
Obraz
Objeździłam ten Diamentowy Płaskowyż z prawa do lewa. Ponad 300 km w jeden dzień. Atrakcji sporo, ale nie są blisko siebie. Przejazdy często po godzinie albo dwóch.  Dzisiaj naoglądaliśmy się błękitów. Jaskinie z wodą w kolorze kosmicznie niebieskim. Zobaczyć to jedno, dojść to drugie, a popływać w krystalicznie przejrzystej wodzie to trzecie. Doświadczenie pływania w kosmosie jest unikatowe. To jak przenoszenie się w czasie. Tego nie da się opisać, trzeba tego doświadczyć. W Gruta Azul kazano nam umyć się porządnie z tłuszczów i kremów, także włosy, po czym ubrani w kapoki (obowiązkowe) musieliśmy pokonać sporo schodów w głąb ziemi, by dotrzeć do lustra wody. Schody nierówne, leśne, z korzeniami i kamieniami. Już sam widok nas urzekł. Najbardziej oporni, nieumiejący pływać wskakiwali do wody. A raczej się zanurzali w boskości Kosmosu. Są takie miejsca, których  trzeba doświadczyć, nie odda tego film. To jak pływanie w boskiej sadzawce tuż po stworzeniu świata. Magia. Najbardziej przer
Czytaj więcej

Peru: Chwała na wysokościach, Jesus naszym przewodnikiem

-
Obraz
Ten post dedykuję Krzysztofowi z Łodzi, który prosił mnie o informacje co do choroby wysokościowej w Peru. Właśnie dzisiaj od rana mkniemy z naszą 16 osobową grupą z Arequipy w stronę Colca. To się wiąże z pokonaniem około 150km przez góry. Kiedy to piszę, jestem już na 4600 i wkrótce osiągnę szczytowy moment wyprawy: przełęcz Patapampa 4910m npm. Od rana piliśmy herbatkę z koki. Mieliśmy też przystanek na herbatkę wzmocnioną ziołami i dosmakowaną owocami. Fajny bajer. Też z koką, naturalnie. Dodatkowo mamy coś jak amol: Agua Florida, co się wdycha powyżej 4500. Bardzo przyjemny ziołowy zapach. No i najważniejsze: nasz przewodnik nazywa się Jesus. Jest bosko. Mamy też tlen na przypadek krwi z nosa, drgawek i poważniejszych objawów. W ekstremalnym wypadku wzywamy lekarza i jedziemy do szpitala. Nasi turyści jakoś dają radę. Trochę się kręci w głowie, więc paniki wiecej niż wysokościówki, ale za to jakie widoki. Lamy, alpaki, wigonie. Łyse góry. Wulkany. Słońce. W styczniu mamy lato w A
Czytaj więcej