RikiTikiPodróżniki

Cześć wszystkim, Właśnie się dowiedziałam, że główną nagrodę w konkursie Itaki na opinię o wycieczce zdobyła pani Milena: MOJA MILENA! Jak się dowiedziałam? Zapytała mnie o koleżanka-rezydentka z Krety i jednocześnie moja turystka z Madagaskaru, czy to może jest o mnie. No jak nie? Tylko, że ja nie czytam opinii, o żadnym konkursie nikt mnie nie informował, a że Alpejskie Lato i to na moim otwarciu sezonu dostało jakąś nagrodę, nikt nie pisnął słówkiem. Tym bardziej mam satysfakcję;)  Już myślałam, że ostatnio przeczytana opinia z "Bonjour chrząszcze" jest wybitna, no ale Milena podbiła tu stawkę. Czyli jednak wasze opinie mają znaczenie!  Buziaki, dziękuję, pozdrawiam i ściskam ciepło z Cannes, Do zaś! Ps. Nie wiem czy screenshot jest legalny, bo prawa autorskie i bla bla bla, ale nie zamierzam chować satysfakcji;) Poniżej foty z Alpejskiego lata.  Opinia, ktora wygrała konkurs, pani Mileny: Tydzień jak z bajki. Od dawna nie czułam się turystką w tak pozytywnym znaczeniu...

Dwa tygodnie minęły ani nie wiadomo kiedy. Lipiec na Azję Południowo-Wschodnią jest świetny, opadów mało, choć prognozy ciągle zapowiadają deszcze i burze. Ani razu porządnie nie zmokliśmy, nie licząc krótkiej mżawki na początku imprezy. Dzisiaj opuszczamy Ho Chi Minh, wymasowani, pełni wrażeń, planując powrót.  Tak oto zaczął się sierpień. Nie bardzo chce nam się wracać do Europy. U nas ponoć sporo opadów i do tego 20 stopni, co jak na lipiec nie jest zachęcające. Wczoraj już odpuściłam masaż. Za dużo. Został mi ostatni dzień spacerów po Sajgonie i opowieści o tym, czym jest współczesny komunizm. Zaczynamy dzień o 11h30, więc na spokojnie. Czeka nas 10h30 lotu do Stambułu i kolejne 2h30 w samolocie do Warszawy, ale warto znieść tę podróż, bo azjatycka egzotyka, tutejsza nieprzewidywalnosć, intensywność smaków i zapachów nijak nie są oddawane na ekranach telewizorów. Kto nie pochrupał szarnańczy, nie poczuł wprawnych rąk masażysty czy nie czołgał się w tunelach Cu Chi, tudzież nie ...